تأثیر زیرشکنی و مقادیر مختلف آب آبیاری بر عملکرد چغندرقند و گندم در تناوب با یکدیگر

در این تحقیق، تأثیر زیرشکنی خاک مزرعه به عمق 45 سانتی متر و آبیاری با سه تیمار 60، 80 و 100 درصد نیازی آبی در تناوب گندم و چعندرقند، در آزمایش کرت های نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب، آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی، صفت عملکرد گندم و چغندرقند طی سه سال (81-1379) مورد ارزیابی قرار گرفت و از آزمون دانکن برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. نتایج نشان داد که زیرشکنی خاک پس از گذشت سه سال روی عملکرد گندم و چغندرقند اثر معنی دار ندارد، ولی تأثیر زیرشکنی بر عملکرد گندم سال اول و عملکرد چغندرقند در سال های اول و دوم معنی دار بود. یعنی تأثیر زیرشکنی در زراعت گندم تا یک سال و در چغندرقند تا دو سال مؤثر است. زیرشکنی سال اول، دوم و سوم به ترتیب دارای بیش ترین تأثیر در افزایش عملکرد گندم و چغندرقند بود. تأثیر میزان آب آبیاری روی عملکرد گندم و چغندرقند در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. تیمار آبیاری 100 درصد با 6/4 تن در هکتار بیش ترین و تیمار آبیاری 60 درصد با 5/3 تن در هکتار کم ترین عملکرد گندم را تولید کرد. بیش ترین و کم ترین عملکرد چغندرقند با 60 و 1/48 تن در هکتار به ترتیب مربوط به تیمارهای 100 و 60 درصد تأمین آب بود. به طور کلی، زیرشکنی خاک باعث افزیش بهره وری مصرف آب شد و امکان اعمال کم آبیاری بدون کاهش عملکرد را فراهم کرد.